Σελίδες

Η σημασία των λέξεων στη ζωή μας


Συζήτηση με αφορμή το glossary chat

Γράφοντας στη συνομιλία του fb συχνά δυσκολευόμαστε να εκφραστούμε λόγω του περιορισμένου χώρου που διατίθεται για την γραφή μας. Θα μπορούσε το glossary chat, το ειδικό λεξιλόγιο που μας προτείνεται σαν εναλλακτικός διαδικτυακός λόγος, να «διορθώσει» αυτή την αδυναμία του fb και πιθανά και άλλων συνομιλιών στο ίντερνετ; Λένε ότι κερδίζεις χώρο και χρόνο, χάνεις άραγε κάτι άλλο; Μελετήστε λίγο τα glossary chat (1) και (2), που πολύ εύκολα βρήκα στο διαδίκτυο, κι ας ξεκινήσουμε μία συζήτηση για την σημασία του στη ζωή μας.


Η σημασία των λέξεων στη ζωή μας

Στην συζήτηση συμμετείχαν:
► Γιάννης Κουτσόλαμπρος "ότι αξίζει θα επιβιώσει"
► Βάνα Ηλιάκη "γλωσσικός ευνουχισμός"
► Κώστας Ζωγραφόπουλος "αντέχουν τα κύτταρα της σκέψης μας την ταχύτητα;"
► Αναστασία Παπαγεωργίου "τρέχοντας με γκρίκλις"
Νατάσσα Χατζημπεκιάρη "Διός ανάθεμα"
Σταυρούλα Πανοπούλου "οι Λέξεις στις Σκέψεις"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" ότι αξίζει θα επιβιώσει "

του  Γιάννη Κουτσόλαμπρου                                                             18-1-2011

Τα έχει σαρώσει όλα αυτά η ζωή. Ας τα χρησιμοποιούν όσοι μπορούν. Και χώρο γλυτώνουν και σαφήνεια κερδίζουν και έχουν την απόλαυση της συνομιλίας με "ομόγλωσσους". Καθόμαστε σαν τους γέρους του Μάπετ να σχολιάζουμε τη ζωή που κυλάει κατω απο το μπαλκόνι μας με φασαρία. 'Ξέρεις, στην εποχή μου... " 

Η γλώσσα και το νερό, η θάλασσα και τα φυσικά φαινόμενα δεν υπακούουν σε πρέπει κι έχουν αλλεργία στους περιορισμούς. Εξάλλου κάθε γενιά παραπονιέται για την καταστροφή (και γλωσσική) που φέρνουν οι επόμενες. Ας θυμηθούμε τον θρήνο για τη μετάφραση της αρχαίας τραγωδίας, την κατάργηση των τόνων, της αρχαίας απο τα σχολεία και τόσα άλλα. Ότι αξίζει θα επιβιώσει απο τη μια, αλλά απο την άλλη και το βάρος υμών των παλαιότερων στη συζήτηση θα κρατήσει λίγο τα μπόσικα, άρα είναι αναγκαία και η παραπάνω γκρίνια ως φυσιολογικό φαινόμενο της μάχης των γενεών.  

Δυό πράματα λέω για το πρόβλημα: Να μη γκρινιάζουμε σαν κομμένες κεφαλές πάνω απο το χυμένο γάλα αλλα να δουμε πως η νέα κατάσταση αντιμετωπίζεται. Να συνεχίζουμε να μεταφέρουμε έντονα και παθιασμένα τη δική μας κουλτούρα και γλώσσα στις νέες γενιές. Η ζωή θα κάνει τα υπόλοιπα. 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" γλωσσικός ευνουχισμός "

της  Βάνας Ηλιάκη                                                                               19-1-2011

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ:η μόνη γλώσσα στον κόσμο,που οι λέξεις της εχουν πρωτογένεια,Ολες οι άλλες γλώσσες είναι συμβατικές,δηλαδή σημαίνουν κάτι οι λέξεις τους,επειδή απλά ,συμφωνήθηκε μεταξύ αυτών που τη χρησιμοποιούν...
Σίγουρα,το ειδικό λεξιλόγιο,διευκολύνει την επικοινωνία στο f.b.,κάνοντας την πιο γρήγορη και απλή.¨Ομως,κάθε νόμισμα ,εχει δύο όψεις.

Η σύγχρονη ζωή,οδηγεί σε ένα γλωσσικό ευνουχισμό,μία αποδυνάμωση του γλωσσικού μας θησαυρού,με την εισδοχή εικόνας,που καλλιεργεί σύμβολα,και ένα άνθρωπο...παθητικό δέκτη.Γλωσσική απλούστευση,λοιπόν....για εύκολη μάθηση ,με ελάσσονα κόπο;;;;
Ας κάνει ο καθένας ό,τι νομίζει σωστό,αλλά ας έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του πώς η γλώσσα μας είναι πλούσια,εύπλαστη και εφευρετική,και ότι κάνοντάς της κάποιος περικοπές...είναι σα να θέλει να μιλήσει σε ένα τυφλό για χρώματα!!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" αντέχουν τα κύτταρα της σκέψης μας την ταχύτητα; "

του  Κώστα Ζωγραφόπουλου                                                          21-1-2011

Διάβασα με προσοχή τις παρεμβάσεις και τις αναλύσεις του φαινομένου που το ονομάζουμε glossary chat. Εν πολλοίς με βρίσκουν σύμφωνο και σκιαγραφείται το γεγονός με εύστοχο τρόπο. Θα ήθελα όμως να βάλω μια προβληματική που μου ήρθε στο μυαλό και δίνει μια απάντηση (κατά την αίσθηση μου) στο «γιατί» του ζητήματος.
Κάθε φαινόμενο λοιπόν εξέλιξης που συντελείται διαχρονικά στη ζωή μας, έχει μια αιτία πιο απλή που καθορίζει νομοτελειακά την εμφάνιση της κάθε νόρμας στη λειτουργία ενός πολιτισμού.
Έτσι, από την εποχή του πολλαπλασιασμού των αποδόσεων της παραγωγής των ανθρώπων, δηλαδή της βιομηχανικής επανάστασης, το μέγεθος που «άλλαξε» μέσα στη σκέψη των ανθρώπων ήταν η ταχύτητα. Η δυνατότητα εξυπηρέτησης με αγαθά σε κάθε μονάδα ατομικής παραγωγής, πολλαπλασιάστηκε ραγδαία και μέσα από μια γεωμετρική πρόοδο φτάσαμε στην σημερινή εποχή όπου τα προϊόντα και οι πληροφορίες τρέχουν με ένα ασύλληπτο ρυθμό για τα οργανικά μέτρα της ανθρώπινης κατανόησης.
Αυτό σημαίνει ότι , σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας υφιστάμεθα μια ταχύτητα που δεν μας αφήνει περιθώρια να βιώσουμε στο ήδη πεπαλαιωμένο κυτταρικό μας σύστημα τα συμβαίνοντα. Θα έλεγα ότι ταξιδεύουμε χωρίς να βιώνουμε στο μυαλό την αφομοίωση του νέου τόπου, εξελισσόμαστε οικονομικά χωρίς σύνδεση του κάματου με το αποτέλεσμα, αγαπάμε χωρίς την δυνατότητα να δημιουργήσουμε σχέσεις ψυχής.
Κερδίσαμε το «Πολύ» και το «Γρήγορα» στη ζωή μας , με ένα κόστος να χάσουμε την αρμονία της αίσθησης μέσα από την οποία πορεύτηκε το σώμα μας χιλιάδες χρόνια. Δεν μας ενδιαφέρουν οι αποχρώσεις πλέον στην ομιλία μας αλλά η πληροφορία που θα μας κάνει να επιλέξουμε γρήγορα τη δράση μας μέσα σε αυτό το φιλοσοφικό πλαίσιο που το καθορίζουμε ως ζωή.
Δεν υπάρχει λοιπόν «καλό» ή «κακό» στην εξέλιξη της κοινωνίας σκέψης των ανθρώπων, αλλά αποτελεσματικό ή μη στο εγγύς ή απώτερο μέλλον. Μα ακόμη και η έκπτωση ενός πολιτισμού δεν είναι μέσα στα πλαίσια της ολοκλήρωσης του;
Αν είχαμε «φιλοσοφία» (διαφορετική) στη ζωή μας ίσως μπορούσαμε να βρούμε την χρυσή τομή σε μια αρμονία λιγότερης ταχύτητας και περισσότερης ανθρώπινης αισθαντικότητας.
Όμως αυτό είναι μια πολύ λεπτή απόχρωση που η αγωνία ενός πολιτισμού που εκπίπτει δεν έχει την ηρεμία και την συγκρότηση να την αντιληφθεί.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία της σκέψης. 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" τρέχοντας με γκρίκλις  "

της Αναστασίας Παπαγεωργίου                                                       21-1-2011

Είναι ίδιον των νέων να τρέχουν (τώρα τι θέλουν να προλάβουν είναι άλλο θέμα) , έτσι στο γραπτό τους λόγο , αλλά ακόμη και στον προφορικό χρησιμοποιούν συντομογραφίες και λέξεις σύμβολα, δικά τους, που εγώ προσωπικά κάνω προσπάθεια να κατανοήσω.
Θυμάμαι τα κομιξ που διαβάζαμε παιδιά είχε παντού σύντομες λέξεις όταν ήθελε να δηλώσει συναίσθημα . Όπου ο ήρωας γελούσε δυνατά έγραφε (χαχαχαχαχα!!!!), όταν γελούσε πονηρά έγραφε (χιχιχι...), όταν έκλαιγε έγραφε ( ΣΝΙΦ...) και πολλά άλλα.
Όλα όμως στα Ελληνικά.
 
Νομίζω πως εδω είναι το θέμα μας και όχι στις συντομογραφίες. Κατά την δική μου άποψη είναι στημένο όλο αυτό με μεγάλη ακρίβεια... Μάλιστα δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη, όπως και πάρα πολλά άλλα που συμβαίνουν, κι εμείς... ντοπαριζόμαστε μπροστά στην τηλεόραση μέσα στην κατάθλιψη του καναπέ που αγοράσαμε με πλαστικά χρήματα που τόσο απλόχερα μας προσέφεραν, και μας αφήρεσαν την παιδεία μας. Όλα πολύ επιτηδευμένα τα ετοίμασαν για μας χωρίς εμάς... και τώρα που αρχίσαμε να το αντιλαμβανόμαστε είναι σαν να έχουμε φάει ένα δυνατό σκαμπίλι και βλέπουμε αστεράκια..
Όλη αυτή η τάση των νέων να γράφουν με λατινικούς χαρακτήρες για να εκφράσουν ελληνικές έννοιες (γκικλις) δεν έγινε από την μια μέρα στην άλλη.
Είναι ένα χαρακτηριστικό πλήγμα κατά της ελληνικής σκέψης και γενικά του πολιτισμού μας , αφού η έκφραση μας γίνεται μέσω της γλώσσας.
Διάβασα την αντίδραση της Ακαδημίας Αθηνών για το συγκεκριμένο θέμα.
Ακόμη στο Υπ. Παιδείας έγιναν ερωτήσεις για την εξέλιξη του φαινομένου και από ανταποκριτές του ξένου τύπου.
Η γλώσσα μας είναι ζωντανή! Στο δικό μας αλφάβητο στηρίχτηκαν η Λατινική και πολλές άλλες γλώσσες.. Είναι δυνατόν να μπαίνουμε στο παιχνίδι τους και να καταργούμε μόνοι μας την γλώσσα μας; ή να μειώνουμε την δυναμική της;
Και ακόμη χειρότερο να την μεταμφιέζουμε να αλλάζουμε την γραφή μας;
Αν έχουμε κάτι που μας κάνει υπερήφανους είναι ο πολιτισμός μας, η φιλοσοφία μας, και η γλώσσα μας που έχει μείνει αναλλοίωτη χιλιάδες χρόνια.
Ας μην συμμετέχουμε λοιπόν σε αυτό το κατευθυνόμενο έγκλημα που μας σπρώχνει η νέα τάξη πραγμάτων και θέλει να καταστρέψουμε μόνοι μας τα θεμελιακά στοιχεία του πολιτισμού μας.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" Διός ανάθεμα "

της  Νατάσσας Χατζημπεκιάρη                                                           23-1-2011

Διάβασα με ενδιαφέρον τους σχολιασμούς σας και αρκετά από όσα γράφτηκαν με καλύπτουν.  Κάθε φορά όμως που ακούω ή διαβάζω για θέματα που αφορούν την γλώσσα μας το πρώτο που έρχεται στο μυαλό μου είναι 2 ομιλίες του Ξ. Ζολώτα στην Ουάσιγκτον στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959 . Σας τις παραθέτω :

"Αγγλοελληνικοί" Λόγοι
Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής κ. Ξενοφών Ζολώτας είχε εκφωνήσει δύο λόγους στην Ουάσιγκτον (στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959), οι οποίοι έμειναν μνημειώδεις. Αιτία ως προς αυτό δεν ήταν μόνο το περιεχόμενό τους αλλά και η γλώσσα τους. Υποτίθεται ότι η γλώσσα των λόγων ήταν η αγγλική. Κατ' ουσίαν όμως, με την αφαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προθέσεων η γλώσσα είναι η Ελληνική. Το ακροατήριό του αποτελούσαν οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και δεν αντιμετώπισαν τότε κανένα πρόβλημα στην κατανόηση τού προφορικού κειμένου που ανέγνωσε ο Έλληνας καθηγητής. Εκείνο τον καιρό, κατείχε την θέση τού διευθυντή Τραπέζης Ελλάδος και διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους.

Ακολουθεί ο λόγος της 26/9/1957:

"Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic arid generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia".

Δύο χρόνια αργότερα, το 1959, ο Ξ.Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κι αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος και η ελληνική του "μεταγραφή":

"Kyrie,
It is Zeus' anathema on our epoch (for the dynamism of our economies) and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic,strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this,we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, i sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies, although I have some logomachy with them.I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, i emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie stenographers."
http://www.youtube.com/watch?v=2XAcuxFqk9k

Και μία ομιλία στα Γαλλικά του Ξ. Ζολώτα:
"Le dedale synchrone du cosmos politique"

"Kyrie,
Sans apostropher ma rhetorique dans l' emphase et la plethore, j' analyserai elliptiquement, sans nul gallicisme, le dedale synchrone du cosmos politique caracterise par des syndromes de crise paralysant l' organisation systematique de notre economie. Nous sommes periodiquement sceptiques et neurastheniques devant ces paroxysmes periphrasiques, cette boulimie des demagogues, ces hyperboles, ces paradoxes hypocrites et cyniques qui symbolisent une democratie anachronique et chaotique. Les phenomenes fantastiques qu'on nous prophetise pour l' epoque astronomique detroneront les programmes rachitiques, hybrides et sporadiques de notre cycle atomique. Seule une panacee authentique et draconienne metamorphosera cette agonie prodrome de l' apocalypse et une genese homologue du Phenix. Les economistes technocrates seront les strateges d' un theatre polemique et dynamique et non les proselytes du marasme. Autochtones helleniques, dans une apologie cathartique, psalmodions les theoremes de la democratie thesaurisante et heroique, soyons allergiques aux parasites allogenes dont les sophismes trop hyalins n' ont qu'une pseudodialectique. En epilogue a ces agapes, mon amphore a l' apogee, je prophetise toute euphorie et apotheose a Monsieur Giscard d' Estaing, prototype enthousiasmant de la neo-orthodoxie economique et symbole de la palingenesie de son ethnie gallique.
"

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Με αφορμή το glossary chat
" οι Λέξεις στις Σκέψεις "

της Σταυρούλας Πανοπούλου                                      24-1-2011
                                          

Το glossary chat είναι συντομεύσεις ολόκληρων προτάσεων της αγγλικής γλώσσας. Με τρία ή τέσσερα κεφαλαία γράμματα (ίσως τα κεφαλαία να είναι ένδειξη χρήσης αυτής της γλώσσας) στέλνεις στον άλλον ένα ολόκληρο νόημα. Μελετώντας τον κατάλογο αυτών των «προτάσεων» είδα ότι περιλαμβάνει εκφράσεις απλής συναναστροφής. Καθώς χτίστηκε πάνω στην ήδη απλή αγγλική γλώσσα δεν αποτελεί παρά μία υπεραπλούστευσή της. Χωρίς να θέλω να συγκρίνω τις γλώσσες μας, αγγλική και ελληνική (άλλωστε για αυτό έχουν μιλήσει άλλοι που γνωρίζουν καλύτερα το θέμα), θα ήθελα να αναφερθώ στην σημασία που έχουν οι λέξεις  για την σκέψη. 


Οι λέξεις στις Σκέψεις

Οι λέξεις συσχετίζονται με την σκέψη, μέσω των εννοιών που της προσφέρουν, καθορίζοντας την δυνατότητα της διαδρομής της.

Οι σκέψεις και οι λέξεις
Σκεφτόμαστε με λέξεις. Οι σκέψεις σαν κύματα  ξεδιπλώνονται γρήγορα και σειριακά πάνω σε συστάδες λέξεων, τρέχοντας προς το αναζητούμενο νοητικό τους προορισμό. Πολλές φορές δεν τις προλαβαίνουμε , άλλες φορές πάλι που ο ρυθμός τους βραδύνει, έχουμε στιγμιαία εικόνα τους - πάλι σε μορφή αφαιρετικών λεκτικών προτάσεων. Οι στιγμιαίες αυτές εικόνες των σκέψεων αποτελούν για εμάς νησίδες κατανόησης της εξέλιξής τους και για τις ίδιες ορμητήριο για την επόμενη διαδρομή τους. Τα ταξίδια της σκέψης μας, επηρεάζονται από τον πλούτο των λέξεων-εννοιών και από το εύρος των διασυνδέσεων που τους κάνει ο προσωπικός τρόπος με τον οποίον σκεφτόμαστε. Οι λέξεις και τα νοήματά τους φτάνουν σε εμάς μέσα από την εκπαίδευση, την κοινωνική συναναστροφή και τις ιδιωτίες μας στη γνώση, και αποτελούν τα εργαλεία του νου για την διερεύνηση και την ερμηνεία του κόσμου μας.  Ο πλούτος των λέξεων-εννοιών κάνει τα ταξίδια της σκέψης μας πιο μακρινά και πιο παραγωγικά και η φτώχεια τους κάνει τα νοητικά ταξίδια της πιο κοντινά και  πιο φτωχικά. 

Οι λέξεις και οι έννοιες
Λέγεται ότι κάθε λέξη αντιστοιχεί σε ένα και μόνο νόημα, υπάρχει δηλαδή τέλεια αναλογία ανάμεσα σε σημαίνον (λέξη) και σημαινόμενο (νόημα). Η ύπαρξη λέξεων και έννοιών δεν είναι δεδομένη και δεν υπάρχει πλήρης αντιστοιχία τους σε όλες τις ομιλούμενες γλώσσες. Αυτό είναι φυσικό γιατί δεν χρειάζονται όλες οι έννοιες παντού και πάντα. Κάθε κοινωνία δημιουργεί και χρησιμοποιεί λέξεις που φέρουν νοήματα που της είναι χρήσιμα για την εύρυθμη λειτουργία της. Έτσι, σε κάποιες γλώσσες δεν υπάρχουν καν λέξεις για κάποια νοήματα (η έννοια "αναλυτική σκέψη" είναι άχρηστη για τους
Sentinelese μία αυτόχθονη φυλή ψαράδων στον Ινδικό, άρα δεν θα έχουν και την αντίστοιχη λεξη) ή υπάρχουν πολλές λέξεις για ένα φαινομενικά ίδιο νόημα («χιόνι» για τους Εσκιμώους, «βροχή» για τους Άγγλους - στην Αγγλία βρέχει πολύ συχνά και οι Εσκιμώοι ζουν συνεχώς με χιόνι, η καθημερινή τους ζωή εξαρτάται από το τι ακριβώς βροχή ή χιόνι θα συναντήσουν όταν ανοίξουν την πόρτα τους για να βγουν έξω!).  Η ανάγκη διαφοροποίησης εννοιακών καταστάσεων -και όχι η γλωσσοπλαστική διάθεση της κοινωνίας- γεννά λέξεις που θα αναλάβουν διαφορετικά νοήματα για να διευκολύνουν λειτουργικότητες ζωής. Και λίγο παραπέρα, ο πολιτισμός και η φιλοσοφία των κοινωνιών αποτυπώνεται ιστορικά με τις λέξεις-έννοιες που διαθέτουν/συντηρούν/αναζητούν στην γλώσσα τους για να εκφραστούν.

Οι πολυχρηστικές λέξεις
Ας δούμε όμως τώρα το αντίθετο, το να φιλοξενούνται πολλές έννοιες στην ίδια λέξη, εδώ το  νόημα της πολυχρηστικής λέξης εκμαιεύεται από τα συμφραζόμενα. Συνήθως οφείλεται στην ίδια την γλώσσα (η κοινωνία που την χρησιμοποιεί δεν χρειάστηκε να διαφοροποιήσει λεκτικά παρεμφερείς έννοιες) ή στην προσωπική ένδεια λέξεων-εννοιών ενός ατόμου (αποτέλεσμα συνήθως μιας ελλειμματική παιδείας). Μπορεί όμως και να οφείλεται και σε κάτι διαφορετικό, και αυτό θα ήταν πράγματι ανησυχητικό… Θα μπορούσε να οφείλεται σε κάποια «ειδική» «εκπαίδευση» που θα μας εξοικειώσει στο να στριμώχνουμε συνεχώς όλο και περισσότερες έννοιες μέσα σε ίδιες-λίγες λέξεις. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας; Άραγε το glossary chat  συμπτωματικά «ταιριάζει» στον μικρό χώρο συνομιλίας του fb

Οι πολυχρηστικές έννοιες
Το glossary chat δημιουργήθηκε για να εξυπηρετήσει επικοινωνίες μέσω κινητών (sms) και μέσω διαδικτύου (google-talk και chat σε διάφορα δίκτυα). Η λογική του είναι λίγος χώρος - σύντομος χρόνος, το αποτέλεσμα όμως της υιοθέτησής του ίσως να μην είναι μόνο αυτό. Τι θα συνέβαινε εάν κρατούσαμε την λογική του και εκεί που ο χώρος διαδικτυακής συνομιλίας δεν είναι δεσμευτικός (msn, skype) ή τι θα συνέβαινε εάν γενικεύαμε την λογική των συντμήσεων νοημάτων στον γραπτό μας λόγο; Δεν θα εκπαιδεύαμε και την σκέψη μας να εκφράζεται με νοηματικές συντμήσεις;  Αυτό που φαίνεται ανώδυνο στην διαδικτυακή ζωή ίσως να έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία όταν γενικευτεί και στην πραγματική μας ζωή. Αν μάθουμε να εκφραζόμαστε με συντμήσεις νοημάτων, σύντομα οι λέξεις-έννοιες θα μεταφέρουν όλο και λιγότερα νοήματα, και τα ίδια τα νοήματα θα γινόντουσαν επίπλαστα πολυχρηστικά - και αυτό θα έκλεινε και τους ήδη υπάρχοντες δρόμους της σκέψης. Τα ταξίδια του νου χωρίς να το θέλουμε θα γινόντουσαν εξαιρετικά κοντινά – ίσως και ταξίδια χιλιοστών, όσο χώρο δηλαδή πιάνουν τέσσερα κεφαλαία γράμματα κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο. 


Λέξεις Σκέψη και Διαδικτυακή επικοινωνία

Πριν λίγο καιρό στο συνθέαση γράφτηκε ότι οι σκέψεις είναι δικές μας και τις πάμε όπου μπορούμε και θέλουμε, δεν αναφερθήκαμε τότε σε πρόσθετα εμπόδια στην πορεία τους. Οι λέξεις φαίνεται να είναι οι λεξικολογικοί φορείς των εννοιών που διαχειρίζεται η σκέψη. Τα ταξίδια του νου φτωχαίνουν αν μειώσουμε τις ήδη κατεκτημένες στην αντίληψη τους έννοιες. 
Η υιοθέτηση συντομογραφημένων γραπτών προτάσεων ως γενικότερος τρόπος σκέψης στη ζωή μας, κόβει εκτός από λέξεις και δρόμους  στο σκέπτεσθαι. Δεν θεωρώ το glossary chat τυχαίο, δεν θεωρώ ότι απευθύνεται «στους νέους», θεωρώ ότι αφορά όλους μας και ότι στοχεύει τόσο στο επίπεδο επικοινωνίας μεταξύ μας όσο και στον τρόπο που ατομικά σκεφτόμαστε. Δεν θα κρατήσω τα λινκ του στα «αγαπημένα», μπορώ να τα βρω εύκολα την επόμενη φορά που θα αισθανθώ αδαής μπροστά σε κάποιο «LOL». Συνειδητά δεν θα υιοθετήσω την οποιαδήποτε γραφή του, όχι μόνο γιατί μιλάω ελληνικά αλλά και γιατί θέλω να διατηρήσω/αυξήσω τις λέξεις-έννοιες που θα ταξιδέψουν τον νου μου παντού. Δεν θέλω τους περιορισμούς σκέψης που μου επιβάλλει η σοκολατένια χρήση του. Αντίθετα θα προβληματιστώ για την μορφή επικοινωνίας που μου προτείνουν τα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, διόλου τυχαία νομίζω… Σε λίγο θα στενέψουν κι άλλο την «συνομιλία» και θα φτάσουμε να γράφουμε με συνεχόμενα αποσιωπητικά, έτσι κι αλλιώς ίσως αυτό θέλουν, να μην έχουμε τίποτα να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, να «εννοούμε» και να «εννοούμε» και να «εννοούμε»… μέχρι να χάσουμε και το ίδιο νόημα. Σίγουρα το κάθε μέσο επικοινωνίας έχει τους κανόνες του, ίσως όμως ήρθε η ώρα να αναλογιστούμε το κόστος της εκπαίδευσής μας στην διαδικτυακή επικοινωνία - με αφορμή το glossary chat αλλά όχι σταματώντας σε αυτό. Άλλωστε είμαι σίγουρη πως όλοι θεωρούμε ότι το glossary chat «δεν μας αφορά». 



Η συνθέαση αυτή έχοντας αφορμή το glossary chat έγινε με επιτυχία αιτία προσανατολισμού της σκέψης μας σε θέματα που άπτονται της γραπτής επικοινωνιακής μας γλώσσας. 
Tα σχόλια των συνθεατών ανέδειξαν ως θέμα "το ζήτημα των γκρίκλις" 
και αυτό ίσως αποτελέσει «αφορμή» για επόμενη συνθέαση.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την συμμετοχή σας στην συζήτηση!


Σταυρούλα Πανοπούλου 01.2011